تاثیر یک برنامه ی ورزشی بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و نوع زایمان زنان باردار سالم

چکیده: در ایران دهه 1390، بین اعتقادات و باورهای عمومی جامعه و رهیافت­های علمی پیرامون انجام ورزش و فعالیت بدنی در ایام بارداری ناسازگاری­هایی  وجود دارد. در این تحقیق، اثر یک برنامه ورزشی شامل فعالیت­های سبک هوازی به همراه تمرینات کششی و مقاومتی بر برخی از عوامل آمادگی جسمانی و نوع زایمان زنان باردار سالم مطالعه می­شود.  مطالعه نیمه تجربی و دارای دو گروه بود که در پیش و پس آزمون شرکت نمودند. نمونه­گیری از نوع در دسترس هدفمند و مشتمل بر 50 زن باردار سالم داوطلب بود که دوره سه­ماهه دوم بارداری خود را می­گذراندند. گروه شاهد (30 نفر) از مشارکت­جویانی انتخاب شد که تمایل به انجام ورزش نداشتند، ولی رضایت دادند در پیش و پس آزمون­ شرکت نمایند. گروه تجربی (20 نفر) در برنامه تمرینی به مدت 8 هفته، هر هفته سه جلسه، و هر جلسه حدود 45 دقیقه فعالیت­های سبک هوازی وتمرینات کششی­­-مقاومتی شرکت نمودند.  افت آزمودنی در گروه شاهد 41% (12 نفر) و در گروه تجربی 25% (5 نفر) بود. تحلیل واریانس برای داده­های تکراری نشان داد که استقامت و انعطاف عضلانی گروه­های تحقیق دارای تعامل معنادار بود. به این معنا که طی دوران مداخله، استقامت و انعطاف عضلانی در گروه تجربی پیشرفت و در گروه شاهد پسرفت نشان داد (85/36≥ (1،31) fو 001/0  p≤). گروه­های تجربی و شاهد به ترتیب 43 و 24 درصد زایمان طبیعی داشتند که دارای تفاوت غیر معنادار بود (05/0 p>). طبق یافته های پژوهش، ورزش موجب بهبود شاخص­های انعطاف­پذیری مفصل ران و استقامت عضلات شکم شد. این عوامل در تسهیل بارداری و وضع حمل بسیار موثر هستند و بهبود آنها می­تواند کمک موثری به خانم­های باردار و جنین آنها باشد. میزان سزارین نیز در گروه ورزش کاهش غیر معناداری داشت. توصیه می­شود از برنامه ورزشی به کار رفته برای سه ماهه دوم حاملگی جهت تسهیل بارداری و زایمان استفاده شود.